Αισίως στο τεύχος 199 έφτασε η Ηχώ και κυκλοφορεί με άρωμα καλοκαιριού. Η ύλη αυτού του τεύχους καλύπτει την επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας στο χωριό και τις εκδηλώσεις που έγιναν στην Αγία Παρασκευή το καλοκαίρι, φιλοξενεί απόψεις που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου για το Πανηγύρι του Ταύρου, αλλά συνεχίζει και την έρευνα για την παρουσία του σπουδαίου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου στην Αγία Παρασκευή και στη Νάπη. Σε αυτό το τεύχος το αφιέρωμα στον Θεόφιλο, που υπογράφει η Μάγδα Αναγνωστή, αναφέρεται στα έργα που δημιούργησε στη Νάπη. Παράλληλα υπάρχει ένα σημαντικό άρθρο για τη ναυσιπλοϊα στο Αιγαίο, που υπογράφεται από την συγχωριανή μας (και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φιλοπρόοδου Συλλόγου Αγίας Παρασκευής) Κωνσταντίνα Καλλιντζή, η οποία με την ιδιότητα της αρχαιολόγου μας χάρισε ένα υπέροχο ταξίδι στο Αιγαίο, στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από τον σύλλογό μας το καλοκαίρι του 2019, στο Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας. Στην Ηχώ δημοσιεύεται κι ένα άρθρο του Μιχάλη Λημανίου για τον Φωκιανό, έναν από τους εμβληματικούς τύπους της Αγίας Παρασκευής.
Στο editorial του τεύχους 199 της Ηχούς, αναφέρεται:
«Πέρασε ένα παράξενο καλοκαίρι. Κι υποδεχόμαστε το φθινόπωρο αφού έχουμε υποχρεωθεί να αναθεωρήσουμε πολλά στην καθημερινότητά μας. Το χωριό αυτό το καλοκαίρι δεν είχε τον ρυθμό που ζούσε άλλες χρονιές, αλλά ο στοιχειώδης «βηματισμός» τηρήθηκε. Τρόπος βρέθηκε για να γίνει το τάμα στον Άγιο, τα άλογα στολίστηκαν, ο ελιώνας στη Μόσνα ζωντάνεψε στα εννιάμερα της Παναγιάς, οι φωτιές άναψαν για το «άξτου παράξτου». Παρά τις εμμονές κάποιων που δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνουν όλα τούτα για τον τόπο.
Μέσα σ΄ αυτό το σκηνικό ένας από τους πιο δημιουργικούς ανθρώπους στο χωριό, ο Νικόλας Βαμβουκλής, έδωσε την ευκαιρία να δούμε με άλλη ματιά την σχέση των ανθρώπων με τα ζώα, με την έκθεση που διοργάνωσε η K Gold Temporary Gallery με τίτλο «sleeping with a tiger”. Ένα εικαστικό δρώμενο που ήρθε να ενώσει την παράδοση του Ταύρου με την σύγχρονη αντίληψη για «τη σχέση µεταξύ των κοινωνιών που δηµιουργούν άνθρωποι και ζώα», όπως δηλώνει ο Νικόλας Βαμβουκλής.
Οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην έκθεση λες κι είχαν διαβάσει το κείμενο ενός ανθρώπου που αισθάνεται τον τρόπο που χτυπά η καρδιά του χωριού, του Στρατή Σκαρλατή. Κείμενο που δημοσιεύθηκε με αφορμή το Πανηγύρι του Ταύρου και την πολεμική που αναπτύσσεται γύρω από το έθιμο.
Με την ψυχή ενός Αγιοπαρασκευώτη, γράφει ο Στρατής Σκαρλατής (και συνυπογράφουμε):
Στην Αγία Παρασκευή «ζώα και άνθρωποι αποτελούσαν ένα σύνολο, δεν επιβίωνε κανένας χωρίς τον άλλο, δεν δημιουργούσε, δεν προχωρούσε παραπέρα, δεν υπήρχε η αρμονία και η ομορφιά της ζωής. Ζύμωμα πραγματικό ανθρώπων και ζώων, συγκατοίκηση, πολλές φορές στον ίδιο χώρο, μεγαλύτερη ήταν η αγάπη και η φροντίδα για τα ζώα παρά για τα παιδιά τους.
Θυμάμαι τον πατέρα μου, όταν ερχόταν το βράδυ από την αγορά η πρώτη του κουβέντα ήταν σ’εμένα και τη μητέρα μου: «Ταΐσατε τα ζά; Τα ποτίσατε;» Κι όταν μια μέρα τον ρώτησα: «Καλά πατέρα, δεν ρώτησες ποτέ αν φάγαμε εμείς, όλο για τα ζώα νοιάζεσαι;» Κι η απάντηση που πήρα: «Τα ζα έχιν Θιό τον άθριπου, άμα τους δωσ’ αυτός να φαν, καλά, αλλιώς κάντιν νηστ΄κά, όσο αφορά σας, έχ’ ι Θιός». Πώς αλλιώς μπορείς να περιγράψεις την έμφυτη αγάπη αυτών των ανθρώπων για τα ζώα τους, τους συνεταίρους τους.
Αλλά πρέπει να αναφέρω κι ένα περιστατικό αγάπης του ζώου προς τον άνθρωπο, τον αφέντη του, τον θεό του, τον προστάτη του, πάλι με τον πατέρα μου, από πρώτο χέρι, όπως το έζησα:
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1940, ο πατέρας μου υπηρέτησε στο μηχανικό στο Καλπάκι. Μια νύχτα μέσα στη βροχή και τις λάσπες, άκουσε ένα χλιμίντρισμα ζώου κι ένιωσε το σπρώξιμό του. Άναψε τον αναπτήρα του να δει τι συμβαίνει και αντίκρισε φορτωμένο το δικό του μουλάρι, που το είχαν επιστρατεύσει από το χωριό, να τρίβεται επάνω του. Το αγκάλιασε και έκλαψαν και οι δυο μαζί. Αυτό το ζώο το δούλευε στο χωριό πολλές φορές σκληρά, αλλά και το φρόντιζε και το αγαπούσε, γι’αυτό κι εκείνο έδειξε την αγάπη του και την ευγνωμοσύνη του με τον δικό του τρόπο.»
Με τούτες τις σκέψεις, ευχόμαστε υγεία και δύναμη για να αντιμετωπίσουμε τις μέρες που έρχονται».
Το τεύχος 200, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα κυκλοφορήσει στις γιορτές.
Καλή ανάγνωση!
Σημείωση: Το έργο που συνοδεύει την ανάρτηση είναι του Μ. Σελίμη και έχει τίτλο «Στον Άγιο»
Αγία Παρασκευή Λέσβου 