της Κωνσταντίνας Στ. Καλλιντζή
Μέσα από διηγήσεις της μητέρας μου, Ευτέρπης Καλλιντζή, το γένος Αμπατζή,
γνωρίζω δύο ενδιαφέρουσες σχολικές δραστηριότητες της περιόδου του
Μεσοπολέμου.
Η μία αφορά τη διαδικασία της απόσταξης και της παρασκευής αρωματικών
ελαίων. Για τον σκοπό αυτόν τα παιδιά φύτευαν στον κήπο του σχολείου
τριαντάφυλλα. Υπήρχαν επίσης εσπεριδοειδή. Όταν τα λουλούδια βρίσκονταν στην
πλήρη άνθισή τους (σε διαφορετική, φυσικά, εποχή για κάθε φυτό) τα
συγκέντρωναν και τα πήγαιναν στο αποστακτήριο, όπου υπήρχαν τα σχετικά
μηχανήματα. Σύμφωνα με διαδικασία τις λεπτομέρειες της οποίας δεν γνωρίζω,
εξαγόταν το αρωματικό έλαιο. Στο τέλος, κάθε παιδί έπαιρνε ένα μπουκαλάκι.
Μία άλλη δραστηριότητα των μαθητών ήταν η σηροτροφία (εκτροφή
ματαξοσκώληκων). Στην πάνω αυλή του σχολείου υπήρχαν πολλές μουριές. Οι
μαθητές μάζευαν τα φύλλα και τάιζαν τις νεαρές κάμπιες. Όταν μεγάλωναν και
ερχόταν η ώρα να φτιάξουν τα κουκούλια τους, τα αγόρια πήγαιναν στα χωράφια
για να μαζέψουν ρείκια και άλλα ανάλογα αρωματικά θαμνώδη φυτά. Εκεί πάνω
σκαρφάλωναν οι κάμπιες και τυλίγονταν στο κουκούλι τους. Από αυτήν την
δραστηριότητα διαθέτω δύο φωτογραφίες που αποτυπώνουν το τέλος και τα
αποτελέσματά της. Είναι καλοκαίρι, και οι μαθητές φωτογραφίζονται κρατώντας
στα χέρια τους ρείκια με κουκούλια μεταξοσκωλήκων και τα καλάθια, στο οποία
έχουν βάλει τα κουκούλια που απέσπασαν.
Ένα μέρος της διαδικασίας λάμβανε χώρα στα λεγόμενα «υπόγεια» του σχολείου.
Στις αίθουσες αυτές, που είναι στην πραγματικότητα ισόγειες, βρισκόταν το
αποστακτήριο και οι πάγκοι όπου μεγάλωναν οι μεταξοσκώληκες.
Οι δραστηριότητες αυτές, πιθανότατα, οφείλονταν σε οδηγία του Υπουργείου
Παιδείας. Γίνονταν υπό την καθοδήγηση του δάσκαλου Κώστα Παπαχαραλάμπους
(του μετέπειτα συγγραφέα Μάκιστου). Αποτελούσαν εντυπωσιακή διδακτική
εμπειρία.
Αγία Παρασκευή Λέσβου 